Η Ελλάδα δεν είχε προλάβει να ανασάνει με ανακούφιση από την απομάκρυνση του χιτλερικού νέφους και βρέθηκε στη δίνη του κυκλώνα μιας κομμουνιστικής ανταρσίας. Στις 3 Δεκεμβρίου του 1944 η κοσμοπλημμύρα του ΕΑΜ στην πλατεία Συντάγματος εβλήθη με πυρά. Οι σκοπευτές ήταν παραταγμένοι μπροστά από το άγαλμα του Αγνώστου Στρατιώτου. Αλλοι βρίσκονταν από ώρα στο κτίριο της Αστυνομικής Διεύθυνσης. Η εντολή για το πυρ δόθηκε από τον Αγγελο Εβερτ, τότε διοικητή της Αστυνομίας Πόλεων της Αθήνας - ένα γεγονός που επιβεβαιώθηκε από τον ίδιον σε συνέντευξή του το 1958 στην εφημερίδα «Ακρόπολις». Στόχος της Αστυνομίας ήταν να αποτραπεί πάση θυσία η κατάληψη της Βουλής (και του ξενοδοχείου «Μ. Βρεταννία») από το πλήθος, όπως στόχευε η νομενκλατούρα των επηρμένων ελληνόφωνων κομμουνιστών.
Το συλλαλητήριο του ΕΑΜ είχε οργανωθεί από τον Γιώργο Σιάντο, τον ουσιαστικό ηγέτη του ΚΚΕ, ο οποίος ήθελε πάση θυσία να πιστωθεί μια «ειρηνική» κατάληψη της εξουσίας για λογαριασμό του κόμματός του. Το πυρ της Αστυνομίας ήταν η καλύτερη δυνατή πρόφαση για την ένοπλη αντεπίθεση του ΕΛΑΣ. Οι κινήσεις του εκείνη την εποχή ίσως να μην είχαν τόσο στενά κομματικό χαρακτήρα όσο προσωπικό. Η εξυπηρέτηση των προσωπικών του φιλοδοξιών ενδέχεται να ξεπερνούσε ακόμα και τις «γραμμές» του κόμματος, τις οποίες πάντοτε καθόριζε η Μόσχα. Δυστυχώς για τον Σιάντο και τους λοιπούς συναυτουργούς του στην ανθρωποσφαγή του Δεκεμβρίου του 1944, ο Στάλιν δεν είχε σκοπό να διαταράξει τις εύθραυστες ισορροπίες με τους Αγγλους, παραβιάζοντας τις συμφωνίες του φθινοπώρου του '44. Ούτε ήθελε να φανεί αναξιόπιστος στις συμμαχικές δυνάμεις ενισχύοντας τις προσπάθειες του Σιάντου να καταλάβει τη χώρα. Μόνο οι Αγγλοι με το δόγμα τού «διαίρει και βασίλευε» εξυπηρετούνταν από την καταδικασμένη σε αποτυχία κίνηση του ΚΚΕ.
Σάλπισμα εφόδου
Η στόχευση του ΚΚΕ στην κατάληψη της εξουσίας του απελευθερωμένου κράτους ήταν σαφής. Πριν από τη συγκέντρωση στο Σύνταγμα είχε προηγηθεί ένοπλη επίθεση στην οικία του πρωθυπουργού Γ. Παπανδρέου και το πρωτοσέλιδο άρθρο της 3ης Δεκεμβρίου 1944 του «Ριζοσπάστη», το οποίο αποτελούσε σάλπισμα εφόδου, έκλεινε με τα ακόλουθα λόγια: «Τώρα το λόγο έχει ο ελληνικός λαός. Οι μπαρουτοκαπνισμένοι μαχητές του ΕΛΑΣ, που τους ζητούν να παραδώσουν τα τιμημένα και κερδισμένα σε μάχες όπλα τους. [...] Ο ελληνικός λαός θα σαρώσει την κυβέρνηση του εμφυλίου πολέμου και θα δημιουργήσει μια κυβέρνηση πραγματικής εθνικής ενότητας».
Από τα παραπάνω έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον η χρήση του όρου «εμφύλιος πόλεμος» από τον «Ριζοσπάστη» - προτού αυτός προκύψει! Η αυτοεκπληρούμενη προφητεία του ΚΚΕ είχε φριχτά στατιστικά. Σύμφωνα με το βιβλίο «Η Απελευθέρωσις της Ελλάδος Και Τα Μετά Ταύτην Γεγονότα» (εκδόσεις Αρχηγείου Στρατού - Διεύθυνσις Ιστορίας Στρατού, κεφ. 4. σελ. 247-248) διαβάζουμε: «Μόνον εις την πρωτεύουσα και το επίνειον αυτής εσφαγιάσθησαν 15.685 άτομα και συνελήφθησαν περί τους 9.800 ανδρών και γυναικών, πάσης τάξεως και ηλικίας. [...] Εκ τούτων οι μη δυνάμενοι να βαδίσωσι ή υπέκυπτον εις τας κακουχίας ή εξετελούντο καθ' οδόν, του αριθμού τούτων υπερβάντος τας 2.000».
Σε όλα τα προαναφερθέντα και σε πολλά συνταρακτικά παρασκήνια του πολέμου αναφέρεται στην αποκλειστική συνέντευξη που παραχώρησε στην «κυριακάτικη δημοκρατία» ο μαχητής της οργάνωσης Χ και αυτόπτης μάρτυρας τους ξεσπάσματος των Δεκεμβριανών κ. Νικόλαος Φαρμάκης. Οι αποκαλύψεις του βετεράνου πολεμιστή, που θα δημοσιευτούν την ερχόμενη Κυριακή, αξίζει να διαβαστούν και να αρχειοθετηθούν από τους φίλους της Ιστορίας και τους λάτρεις της αλήθειας - ακόμα κι όταν αυτή είναι πικρή...
Παναγιώτης Λιάκος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε τα σχόλια σας στα Ελληνικά και οχι σε greeklish.