Η τελευταία αποστολή για τον «Ελληνα 007» με τα χίλια πρόσωπα!

Εφυγε από τη ζωή σε ηλικία 62 ετών από εγκεφαλικό ανεύρυσμα ένας από τους ελάχιστους, ίσως και ο μόνος «ένας αλλά λύκος» των Ενόπλων Δυνάμεων, αξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού, Βασίλειος Ντερτιλής.

Ο άνθρωπος των «ειδικών αποστολών», ο Ελληνας 007, όπως τον αποκαλούσαν οι δημοσιογράφοι του στρατιωτικού ρεπορτάζ. Ηταν γιος του σκληρού της επταετίας απότακτου ταξιάρχου Νικόλαου Ντερτιλή, ο οποίος έχει κατηγορηθεί για πολλά.
Ο Βασίλειος Ντερτιλής τάχθηκε στο πλευρό της Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας ενώ ο πατέρας του είχε προτιμήσει να υπηρετήσει το στρατιωτικό πραξικόπημα για να «σώσει τη χώρα» μαζί με την υπόλοιπη ομάδα των Απριλιανών που «έδεσαν» νύχτα τους πολιτικούς. Παρά το γεγονός της οικογενειακής σύνδεσης, ο άνθρωπος με «τα χίλια πρόσωπα» είχε γίνει αποδεκτός από τις δημοκρατικές κυβερνήσεις και τις Ενοπλες Δυνάμεις και τον εμπιστεύονταν τυφλά όλοι ανεξαιρέτως οι υπουργοί Εθνικής Αμυνας μέχρι την κρίση των Ιμίων, οπότε αναχώρησε πικραμένος και απογοητευμένος από τη χώρα, αποφασίζοντας να ζήσει στο εξωτερικό (Αυστρία).
Για τον άνθρωπο που «έφυγε» μπορούμε να πούμε πολλά. Γνώστης του ευρύτερου βαλκανικού χώρου και των κατά καιρούς αναφλέξεων, ριψοκίνδυνος, παράτολμος, ήρωας.

Στις καυτές ζώνες

Ο Βασίλης Ντερτιλής μπήκε στη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων το 1967. Ηταν αεικίνητος και στο αίμα του έτρεχε το «αφροδισιακό» της δράσης που τον κρατούσε πάντα ζωντανό και ξύπνιο. Υψηλόβαθμοι αξιωματικοί που συνέδεσαν το όνομά τους με άλλες «μυστικές αποστολές» μείζονος σημασίας για την Ελλάδα (ακόμα και όσοι δεν τον συμπάθησαν) παραδέχονται ότι «ήταν γρήγορος, ήξερε τι ήθελε, το εφάρμοζε με κάθε μέσο και είχε απόδοση 100%». Οι ίδιοι άνθρωποι είπαν στη «κυριακάτικη δημοκρατία» ότι ο Ντερτιλής είχε σχέση με την ειδική ομάδα αντικατασκοπίας της τότε ΚΥΠ, αλλά φρόντιζε να αποστασιοποιείται και με πολιτική κάλυψη να δρα ανεξάρτητα.
Γνώριζε καλά τα «πατήματα» στη Γιουγκοσλαβία και τη Γεωργία, στην Αφρική και την Αλβανία το χρονικό διάστημα που στις περιοχές αυτές έβρεχε φωτιά και θάνατο.
Ο αξιωματικός Βασίλειος Ντερτιλής ήταν παγκοίνως γνωστό ότι συνδεόταν με σχέσεις πολύ στενής φιλίας με δύο ανθρώπους: τον τότε υπουργό Εθνικής Αμυνας Γεράσιμο Αρσένη και τον Α/ΓΕΕΘΑ, ναύαρχο Χρήστο Λυμπέρη. Και τους δύο τους θεωρούσε πατριώτες. Ειδικά τον δεύτερο, δεν έπαψε ποτέ να τον υπεραγαπά, ακόμα κι έπειτα από όλα όσα ακούστηκαν από τους πολιτικούς για την αποτυχημένη εμπλοκή του στην κρίση των Ιμίων.
Ο Ντερτιλής παρέμεινε στο Ναυτικό έως τα τέλη της δεκαετίας του ’90. Ξαφνικά αποχώρησε αφού, όπως έχει γραφεί, απογοητεύτηκε όταν αντιλήφθηκε ότι οι μετέπειτα στρατιωτικοί αλλά και πολιτικοί που είχαν αναλάβει πόστα στις Ενοπλες Δυνάμεις δεν ήταν συνεργάσιμοι μαζί του και δεν αντιλαμβάνονταν όσα τους έλεγε περί γεωπολιτικών σχεδίων και παράτολμων αποστολών. «Τους θεώρησε λίγους κι έφυγε πικραμένος για όσα θα ακολουθούσαν» μας ανέφερε πρώην ανώτατη στρατιωτική πηγή του Ναυτικού.
Παραιτήθηκε χωρίς να έχει διασφαλίσει ότι θα πάρει σύνταξη. Ανέλαβε γενικός αντιπρόσωπος των επιχειρήσεων Στασινόπουλου στο Βελιγράδι μέσω της εταιρίας Metal Globe και το 2010 έγινε μέλος του Δ.Σ. των ελληνικών επιχειρήσεων στη Γιουγκοσλαβία.

Η επιχείρηση «Χρυσόμαλλο δέρας» που τον ανέδειξε σε θρύλο των κατασκόπων!

Η επιχείρηση που τον έκανε μύθο ήταν αυτή με το κωδικό όνομα «Χρυσόμαλλο δέρας». Αποστολή του ήταν να απεγκλωβίσει από τα πύρινα μέτωπα της εμφύλιας διαμάχης της Κριμαίας και της Αμπχαζίας πάνω από 1.500 Ελληνες ομογενείς ποντιακής καταγωγής από το Σοχούμι. Αύγουστος 1993: Ο Ντερτιλής (όπως έγινε γνωστό αργότερα) στέλνει ομάδα 10 ανδρών από ειδικό Σώμα Ελλήνων αλεξιπτωτιστών έπειτα από εντολή της τότε υφυπουργού Εξωτερικών Βιργινίας Τσουδερού στη Γεωργία ως «επιτετραμμένους» της «αγροτικής οικονομίας». Με τη βοήθεια πολιτικών υπαλλήλων, οργανώνεται η συγκέντρωση των στοιχείων για τη διανομή διαβατηρίων μιας χρήσεως (της πρώην ΕΣΣΔ) για την εκκένωση της ορεινής Αμπχαζίας από τα ελληνικά χωριά. «Πιθανόν να υπήρξε κι άλλου είδους συμφωνία του Ντερτιλή. Ισως ένα οικονομικό δέλεαρ ή άλλα κονέ μεταξύ κρατικών αξιωματούχων. Πάντως τα κατάφερε» λένε σήμερα στη «κυριακάτικη δημοκρατία» ανώτατοι αξιωματικοί των Ενόπλων Δυνάμεων με τεράστια πείρα στις καταστάσεις ανορθόδοξου πολέμου.
Ο Ντερτιλής πετάει για το Σοχούμι και συνεννοείται ότι δεν θα πέσει καμία σφαίρα ή όλμος από τον ρωσικό στρατό κατά τη διάρκεια της εκκένωσης, την ώρα που το ρωσικό σύνταγμα πολιορκούσε την πόλη του Σοχούμι. Σύμφωνα με όσα έγιναν γνωστά, η επιβίβαση των Ποντίων σε φεριμπότ που είχαν έρθει από την Ελλάδα με πλήρωμα άλλους αλεξιπτωτιστές, ντυμένους καμαρότους και ναύτες έγινε με απόλυτη τάξη, παρά τους σποραδικούς πυροβολισμούς και χωρίς να ανοίξει μύτη. Οι πρόσφυγες, συνοδεία Ελλήνων αξιωματικών, φεύγοντας άφηναν πίσω τους την υπό πολιορκία γη όπου μεγάλωσαν και πέθαναν Ελληνες. Μια «καπνισμένη» ιστορία 3.000 χρόνων που δεν θα ξεχαστεί ποτέ. Οταν τα καράβια της προσφυγιάς φτάνουν στα Δαρδανέλια, ένας Τούρκος αξιωματικός ανεβαίνει για να επιθεωρήσει ένα από τα ελληνικά φεριμπότ. Ο Ντερτιλής είναι ενδεδυμένος σαν ένας καθωσπρέπει κύριος με πολιτικά ρούχα. Ο Τούρκος τον χαιρετάει στρατιωτικά λέγοντάς του «καλή δουλειά, καπετάνιε» και η αποστολή φτάνει στον Πειραιά έπειτα από λίγες ώρες. Τόσο απλά και επικίνδυνα ταυτόχρονα ήταν τα ηρωικά κατορθώματα του ανθρώπου που αφιέρωσε τη ζωή του στην πατρίδα.

Οι σχέσεις του με Αρκάν - Κάραζιτς

Το Τμήμα Ειδικών Επιχειρήσεων με επικεφαλής τον Ντερτιλή ανέλαβε κι άλλες «ειδικές αποστολές». Τη χρησιμότητά τους θα τις μάθουμε έπειτα από κάποια χρόνια. Πάντως, ο αεικίνητος στρατιωτικός με το αετήσιο βλέμμα τις έφερε εις πέρας. Βοσνία - Σομαλία - Ερυθραία, βαθιά στην Αφρική. Ο Βασίλης Ντερτιλής ήταν παντού εκεί που μύριζε ανορθόδοξο πόλεμο και εκεί που υπήρχαν πάσης φύσεως ελληνικά συμφέροντα και εμπλοκές. Εχει γραφεί -και μάλλον είναι αλήθεια - ότι υπουργοί Αμυνας τον εμπιστεύονταν τυφλά για θέματα που είχαν να κάνουν με τις περιοχές των Βαλκανίων, της Μέσης Ανατολής και της Αφρικής, τις οποίες είχε «περπατήσει» ο ίδιος. Στρατιωτικοί συντάκτες και πολεμικοί ανταποκριτές που είχαν καλύψει πολέμους στα μέτωπα της Βαλκανικής και κυρίως στο αιματοβαμμένο χώμα της Σερβίας θυμούνται ότι ο Ντερτιλής αναμείχθηκε για λογαριασμό των ελληνικών συμφερόντων και εκεί. Λέγεται ότι διατηρούσε εξαιρετικές σχέσεις με τον πρώην πρόεδρο της Σερβικής Δημοκρατίας της Βοσνίας - Ερζεγοβίνης Ράντοβαν Κάρατζιτς, αλλά και με τον αρχηγό των παραστρατιωτικών ομάδων της Σερβίας Ζέλικο Ρασνάτοβιτς ή Αρκάν, ο οποίος δολοφονήθηκε στο Βελιγράδι στις 15 Ιανουαρίου 2000.

                                                                                                           Στέφανος Χίος

πηγή:dimokratianews.gr