Επειδή οι πολίτες έχουν κοντή μνήμη και ξεχνούν

Την Άνοιξη του 2009 άρχισαν να πυκνώνουν τα σύννεφα της οικονομικής καταιγίδας πάνω από την Ελλάδα, που συσσωρεύονταν από το 2007, όταν εμφανίστηκαν τα προβλήματα στην αγορά στεγαστικών δανείων χαμηλής εξασφάλισης στις ΗΠΑ, που σταδιακά μετατράπηκαν σε διεθνή οικονομική κρίση.

Του Σάββα Καλεντερίδη

Τότε, εν όψει της καταιγίδας, η κυβέρνηση Καραμανλή αποπειράθηκε να πάρει κάποια περιοριστικά μέτρα που θα μετρίαζαν τις επιπτώσεις της επερχόμενης κρίσης στην ελληνική οικονομία. Να σημειώσουμε ότι, όπως αποδείχτηκε από την πορεία των εξελίξεων, η περίοδος εκείνη θα έπρεπε να είναι κάτι σαν προετοιμασία για αντιμετώπιση ενός μεγάλου πολέμου, με τις πολιτικές δυνάμεις να δημιουργούν ένα εθνικό μέτωπο για την αντιμετώπιση της κρίσης.

Αν’ αυτού, η ανευθυνότητα και η εξουσιομανία του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης και του προέδρου της κ. Γ. Παπανδρέου, τα κίνητρα της στάσης του οποίου δεν έχουν διευκρινιστεί, λόγω του ότι ο κ. Σαμαράς δεν έκανε ποτέ πράξη την υπόσχεσή του για μια και μοναδική εξεταστική επιτροπή, που θα εξέταζε διεξοδικά τις συνθήκες κάτω από τις οποίες η Ελλάδα οδηγήθηκε στο μνημόνιο, έκαναν το παν για να προκαλέσουν εθνικές εκλογές.

Τότε η αξιωματική αντιπολίτευση όχι μόνο δεν έδειξε εθνική υπευθυνότητα και συναινετική διάθεση για να αντιμετωπιστεί ο -οικονομικός- πόλεμος που ήταν προ των θυρών, αλλά εκβίασε τη διεξαγωγή εθνικών εκλογών, κουρελιάζοντας όχι μόνο το θεσμό αλλά και την προσωπικότητα του ίδιου του Προέδρου της Δημοκρατίας. 

Με ποιόν τρόπο;

Για όσους δεν θυμούνται, η κυβέρνηση Καραμανλή, για να αποφύγει τη διεξαγωγή πρόωρων εκλογών, επειδή δεν διέθετε τον αριθμό των 180 βουλευτών, αναζήτησε τη συναίνεση, αφήνοντας να εννοηθεί ότι θα προτείνει και πάλι τον κ. Παπούλια για τη θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας, ο οποίος σημειωτέον, είχε εκλεγεί την πρώτη θητεία με ψήφους του ΠΑΣΟΚ.

Τότε το ΠΑΣΟΚ και ο κ. Παπανδρέου, ο οποίος ήδη συνομιλούσε με τον Στρος Καν για την υπαγωγή της Ελλάδας στο ΔΝΤ, δήλωσαν ξεκάθαρα ότι «όποιον και να προτείνει η κυβέρνηση για τη θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας, ακόμα και αν το πρόσωπο αυτό είναι ο κ. Παπούλιας, το ΠΑΣΟΚ δεν πρόκειται να συναινέσει».

Η φοβική στάση της κυβέρνησης Καραμανλή στην εθνικά ανεύθυνη στάση και στους εκβιασμούς της αντιπολίτευσης, δημιούργησαν το κλίμα πολιτικής αστάθειας και άνοιξαν τον ολισθηρό δρόμο που ήταν «απαραίτητος» για να διολισθήσει η πατρίδα μας στο μνημόνιο και την προκρούστεια κλίνη των δανειστών!

Τώρα, το γιατί δέχτηκε ο κ. Παπούλιας να παιχτεί αυτό το παιχνίδι στην πλάτη του και γιατί μετά απ’ όλα αυτά αποδέχτηκε στη συνέχεια την υποψηφιότητα για δεύτερη θητεία, είναι άλλης τάξεως ζήτημα και προς κρίσην από την ίδια την Ιστορία.

Όλα αυτά που προηγήθηκαν μπορεί να τα λησμόνησε η πλειοψηφία των Ελλήνων πολιτών, κανείς όμως δεν μπορεί να ξεχάσει το τι επακολούθησε, αφού η χώρα παραμένει στην ουσία μια αλυσοδεμένη αποικία χρέους, υποχρεωμένη να υπακούει στα κελεύσματα και τις ορέξεις των δανειστών της. Και να θέλουμε δεν μπορούμε να ξεχάσουμε λοιπόν, αφού υφιστάμεθα καθημερινά τις συνέπειες τις κρίσης, σε όλους ανεξαιρέτως τους τομείς της κοινωνικής και εθνικής μας ζωής.

Θα περίμενε κανείς η περίοδος 2009-2010 να έχει αναλυθεί από πολιτικούς και πολίτες, για να εξαχθούν πολύτιμα συμπεράσματα, αφού, όπως λέει και ο σοφός λαός, τα παθήματα πρέπει να μας γίνονται μαθήματα!

Αντ’ αυτού, βλέπουμε σήμερα την αξιωματική αντιπολίτευση, εκτός της υιοθεσίας των περισσοτέρων και πιο καιροσκόπων στελεχών και οπαδών του ΠΑΣΟΚ, να υιοθετεί με εκπληκτική συνέπεια τις πασοκικές πρακτικές πολιτικής και εθνικής ανευθυνότητας και οπορτουνισμού και να ακολουθεί το δρόμο που χάραξε το ΠΑΣΟΚ γενικώς αλλά και ειδικώς το 2009.

Αντί να ασκήσει δημιουργική αντιπολίτευση, που θα τον καταξιώσει στη συνείδηση των πολιτών και θα τον φέρει με υπεύθυνο τρόπο στην εξουσία, ο ΣΥΡΙΖΑ, αφού προσπάθησε -ανεπιτυχώς- να χρησιμοποιήσει τις ευρωεκλογές ως μέσο για την πρόκληση πρόωρων εθνικών εκλογών, και αφού το Σεπτέμβριο είχαν προηγηθεί εκκλήσεις του κ. Τσίπρα προς τους μαθητές να ανατρέψουν την κυβέρνηση (!!!), τώρα δείχνει χαρακτηριστική ασέβεια στους θεσμούς και χρησιμοποιεί εκβιαστικά τον ανώτατο θεσμό, αυτόν του Προέδρου της Δημοκρατίας, για να προκαλέσει εκλογές και να καταλάβει την εξουσία.

Επειδή ο λαός έχει κοντή μνήμη, ίσως να το πετύχει, όπως το «πέτυχε» ο κ. Γ. Παπανδρέου το 2009! 

Όμως καλό είναι ο κ. Τσίπρας και οι περί αυτόν να μελετήσουν εις βάθος τα όσα ακολούθησαν των εκβιασμών τότε, γιατί ο δρόμος που πήραν είναι ίδιος και θα μας οδηγήσει όλους μαζί, τους Έλληνες και την Ελλάδα, στον ίδιο προορισμό!

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα "δημοκρατία"