Τάδε έφη Ίων

Όλα τα κείμενα του Ίωνα Δραγούμη έχουν τον χαρακτήρα του μανιφέστου προς το Έθνος.Οι ιδέες του στέκονται ολοζώντανες,επίκαιρες.Ο Δραγούμης δίδαξε και διδάσκει και σήμερα,σαν ένας δάσκαλος του γένους.

Για τον Ελληνικό πολιτισμό την γλώσσα την μουσική και την παράδοση

«'Έχεις χρέος να τα μελετήσεις αυτά,γιατί είναι όλα δικά σου και αρκετά πια τα περιφρόνησες ως τώρα με το να έχουν κοντέψει να σε πείσουν πως είναι πρόστυχα,άσκημα,κατώτερα και για πέταμα.»
«Ξερίζωσε την λαϊκή σου γλώσσα και θα χάσεις την ψυχή σου.»

«Η μουσική του τόπου σου συμπυκνώνει όλα τα αισθήματα της φυλής σου και σαν την ακούς ξυπνάει μέσα σου όλος ο Ελληνισμός και βράζει και σε αναστατόνει.Τα τραγούδια τα ελληνικά δυναμόνουν την ελληνική ψυχή σου και τη συνθέτουν,αφού την αναλύσουν πρώτα σε μύρια φώτα, πλούτη και χρώματα.»

  «Για να καλλιεργηθεί η ψυχή μας πρέπει να γνωριστούμε πρώτα μ'αυτήν όσο παίρνει και για να γνωριστούμε έχουμε οδηγήτρια την παράδοση.»

 Για την Θράκη και τον Ελληνισμό μακρυά απο το Ελλαδικό βασίλειο

«Η σπονδυλική στήλη του κράτους δεν βαστά την Θράκη»  εδογμάτισε τις προάλλες ένας πρωθυπουργός,λοιπόν η Θράκη είναι για πέταμα και ας γίνει Βουλγάρική ή ότι άλλο θέλει.

Όμοια και η Τραπεζούντα πρέπει να γίνει ρούσικη,γιατί βρίσκεται μακρυά απο το Ελλαδικο βασίλειο.Άλλη λύση δεν υπάρχει,άλλη τύχη δεν κάνει να λάβει η Ελληνική αυτή χώρα.

Το να λεν πως κάποιο τμήμα του έθνους είναι άχρηστο και επιτρέπεται να ξεχαστεί και να χαθεί γιατί δεν τα καταφέρνει εύκολα ή σύντομα να κολλήσει στο γνωστό τους κράτος,το δικό τους,που περιλαμβάνει άλλο τμήμα του έθνους,είναι το ίδιο σαν να λέει ένας άνθρωπος: «κόβω το πόδι μου γιατί δεν έχω ρούχο να φορέσω αρκετά μακρύ για να το σκεπάσει και αυτό και να το προφυλάξει απο το κρύο».

Για την αγάπη μεταξύ των λαών

«Είμαι πιο κοντά στους λαόυς και τα αισθήματα τους είτε εθνικιστικά είτε σοσιαλιστικά.Μ’αρέσει να θέλουν να κρατήσουν την διαφορά που ο καθένας τους αισθάνεται ότι έχει απο τους άλλους λαούς.Μ’αρέσει να συλλογίζονται και το ψωμί τους.Είναι αληθινά αισθήματα.Μα μ’αρέσει η αδελφότητα που αισθάνονται αναμεταξύ τους οι λαοί σαν άνθρωποι,μ’άρέσει ο Γάλλος να βλέπει το Γερμανό σαν αδελφό του,σαν όμοιο του,σαν άνθρωπο,να βλέπει την διαφορά του,αλλά να μην τον περιφρονεί.»

 Για το κράτος και το έθνος

«Το κράτος δεν είναι η ζωή.Το κράτος - κέντρο πολιτικό του έθνους – γίνηκε οχι για να ζήσει το ίδιο,παρά να φυλάξει του έθνους τη ζωή.Το κράτος είναι η πολιτική αποκατάσταση του έθνους,είναι ο ενδιάμεσος σκοπός του για να πετύχει τον τελικό του σκοπό.»

«Ποίος είναι των εθνών ο σκοπός ο τελικός,πές τον προορισμό,πές τον αποστολή,πές τον ανάγκη;

Ο πολιτισμός ! Να έργο άξιο για τα έθνη,έργο ανθρωπιστικό,έργο αληθινά ανθρώπινο.Να η δικαιολογία των εθνών.Να πως τα έθνη είναι χρήσιμα στην ανθρωπότητα.»

«Τα έθνη για να μεγαλουργήσουν και να κυριαρχήσουν ανάμεσα στα άλλα έθνη σε τόπους και σε χρόνους,κάτι μεγάλο πρέπει να βάλουν με το νου τους και να το αποζητούν,αλλοιώς είναι ανάξια για μεγάλα έργα και θα απομείνουν δούλοι άλλων εθνών, δούλοι πολιτικά ή πνευματικά και ψυχικά.»

 «Δεν θέλω να πεθάνει το έθνος μου,το έθνος αυτό, που τόσα έκαμε στην ζωή του, το έξυπνο,το τόσο ανθρώπινο. Για να το φυλάξω απο τον θάνατο πρέπει τώρα να το κάμω πεισματάρικο στην εθνική πίστη,στον εθνισμό, ας ειναι και υπερβολικό το αίσθημα που θέλω να δώσω στους Έλληνες. Μόνον έτσι θα ζήσει το έθνος»

Για την “ξενομανία”        

«Και ότι έφτανε ίσα ίσα απο την Ευρώπη εφάνταζε και λαμποκοπούσε,ότι εντόπιο ήταν περιφρονημένο..»

«Η ξενομανία του κράτους έφτασε σε τέτοιο σημείο που έστειλε στην Ευρώπη και κορίτσια να μάθουν..νοικοκυρική!»

«Το μόνο που θέλησαν να κρατήσουν Ελληνικό ήταν οι τύποι,ή φάτσα ,η εξωτερική μορφή και βάφτισαν με αρχαιόπρεπα ονόματα τους θεσμούς και τις διάφορες θέσεις και αξιώματα.Φτάνει να λέγονταν κάτι «Δήμος» και ήταν αμέσως ελληνικό, «σύνταγμα» και ήταν καλό, «βουλευτής» και ήταν γνήσιο.»

Για την προγονολατρεία και την προγονοπληξία

«Το να νοιώθεις την καταγωγή σου,την συνέχεια του εθνικού σου εγώ,την ιστορία που σου κάνει συνειδητό όσο και να είναι το πέρασμα του έθνους σου μέσα στους αιώνες,τη γειτονιά σου με το εικοσιένα,με την τουρκοκρατία,με το βυζαντινό πολιτισμό,με τα έθιμα των πατέρων σου,με τη σκέψη τους,με το κράτος τους, δεν είναι «προγονοπληξία», είναι απλή και καλή «προγονολατρεία», θύμηση των περασμένων,γνωρισμός με τον εαυτό σου.Και αυτή η προγονολατρεία πρέπει να βρίσκεται,είναι η παράδοση η χρήσιμη.»

πηγή: Ίωνος Δραγούμη  "Ελληνικός πολιτισμός" εκδόσεις Φιλόμυθος

Χωρίς όνομα